جان و جهان! دوش کجا بوده‌ای؟
نی، غلطم، در دل ما بوده‌ای؟
آه که من دوش چه سان بوده‌ام؟
آه که تو دوش که را بوده‌ای؟
رشک برم کاش قبا بودمی
چون که در آغوش قبا بوده‌ای
زهره ندارم که بگویم تورا
" بی من بیچاره کجا بوده‌ای؟"
رنگ رخ خوب تو، آخر گواست
در حرم لطف خدا بوده‌ای
آینه‌ای، رنگ تو عکس کسی است
تو ز همه رنگ جدا بوده‌ای
«مولوی»
