دلتنگی ثمره ی غفلت است و انسان دلتنگ گاه در تلاش است به اغیار پناه برد! و چه بد پناهگاهی است، پناهگاه غیر خالق ودود...
بسم الله الرحمان الرحیم
اسئلک الامان یوم یعرف مجرمون بسیماهم
و اما گاه انسان فراموش می کند که به چه کسی مدیون است
و آنگاه کفران نعمت می کند!
کفران نعمت بنده ناشی از غفلت و سردرگمی او در برهه های از زمان است. آنگاه که فراموش می کند خالق و صاحبی بزرگ و کریم او را بسیار نعمت داده است تا شاید راه به سعادت پیدا کند.
دلتنگی ثمره ی غفلت است و انسان دلتنگ گاه در تلاش است به اغیار پناه برد! و چه بد پناهگاهی است، پناهگاه غیر خالق ودود.
اما رب مهربان که بهتر از هرکس بنده گان خویش را می شناسد راه هایی را بنا بر ظرفیت بندگانش پیش رویشان می گذارد تا عقده ی دل وا کنند و از تاریکی های غفلت بیرون آیند
